BİR FİNCAN KAHVEDE GEÇMİŞİN İZLERİ

BİR FİNCAN KAHVEDE GEÇMİŞİN İZLERİ
Bu yazımda hiçbirimizin vazgeçemediği kahve'den bahsetmek istiyorum. İçerken keyif aldığımız o vazgeçilmez tad ve kokudan.
Bir sokaktan ya da herhangi bir yerden geçerken burnunuza gelen kahve kokusu… Bu koku bazen yalnızca duyularımıza değil, hafızamıza da dokunur. Kahve, çoğu zaman sabahın ayılma ritüeli ya da dostlarla uzun sohbetlerin bahanesi olsa da, kokusu bambaşka bir hikâye anlatır: Anıların hikâyesi.
Bilim insanları, kokuların hafıza üzerindeki etkisini uzun yıllardır araştırıyorlar. Beyinde koku duyusundan sorumlu olan olfaktör sinir (koku sinirleri), doğrudan hipokampus (öğrenme ve hafıza merkezi) ve amigdala (duyguların işlendiği bölge) ile bağlantılıdır. Bu bölgeler, duygusal hafızanın merkezidir. Yani bir kahve kokusu, sadece koklamakla kalmaz; geçmişten bir sahneyi, bir duyguyu, bir sesi yeniden canlandırır.
Bu yüzden kahve kokusu duyduğunuzda, belki annenizin mutfağında pişen misafir kahvesini, belki üniversitede sabahladığınız sınav haftalarını, belki de sevdiğinizle paylaştığınız o sessiz ama anlamlıanıları hatırlarsınız. Koku, beynin duygulara dokunan en hızlı anahtarıdır.
Fransız yazar Marcel Proust, “Kayıp Zamanın İzinde” adlı eserinde, bir kokunun geçmişi nasıl bütün ayrıntılarıyla geri getirdiğini anlatır. Kahve kokusu da bunlar arasındadır. Bir  fincan kahvenin buharında, yıllar önceki bir gülüş, bir dost eli, bir bahar sabahı saklı olabilir.
Belki de bu yüzden kahve, modern hayatın koşuşturmasında bize sessiz bir davettir: “Gel, biraz dur , dinlen ve hatırla.” Çünkü bazen geçmişe kısa bir yolculuk, bugünü daha anlamlı kılar.
KAHVE = MUTLULUK
SİNEM AKSEMA
Radyo Ve Televizyon Programcısı