Korku dolu bir gece yaşadık
Korkuyu yaşadık dün gece.. Şimdi de yaşadığımız Seferihisar bölgesi yangın alanıydı. "Can kaybı yoktu" ile, "insan kaybı yoktu" farkını artık bir özümseyebilsek?.Evet, İnsan kaybı yoktu , sevindiriciydi. Ama yitip giden binlerce "canlı", göz önünde yok olup giden doğa, yanan evler, arabalar ve boşaltılan meskenler...
Kıpkırmızı gökyüzü altında belirsizlik
Sadece çaresizce izliyor, elektriksiz ve fırtınalı gecede "evlerinizi boşaltın" komutunun ne zaman geleceğini kıpkırmızı gökyüzü altında endişeyle bekliyordunuzBu yaşımda böyle bir korkuyu ilk kez yaşıyordum.. O çok uzun, bitmeyen gecenin artık bitmesini, ezan sesiyle günün ağarmasını sabırsızlıkla bekliyordunuz. Zira gündüz gözüyle kendimizi daha güvende hissedecektik.
Yangın kontrol altında ama izleri kaldı
Çok şükür şimdi fırtına dindi, yangın kontrol altına alındı. Ama kayıplar, yaşanan travmalar baki..
İnsan olmanın ötesinde bir şey yokmuş
Vee gördüm ki, bir afette "şucu, bucu" olduğunun, tuttuğun takımının renginin hiçbir şeyin önemi yokmuş. İnsanların korku içinde birbirine sarılmasından, yardım eli uzatmasından ötesi de yokmuş.Toplanan ayranlar, mamalar, pet şişeler, bisküviler hep imece usulüydü. O an kimse kimseye kimlik, parti, takım vb. sormadı, sorgulamadı..jpg)
Kimbilir, o korkunç gece bu yönüyle ilahi bir sesti. Anlaşılması, unutulmaması ve artık bütünleşmek için bir afetin beklenilmemesinin sesiydi sanki...
Sözcükler yetersiz ama yine de geçmiş olsun
Geçmiş olsun kelimesi biliyorum kifayetsiz. Yine de "çoook geçmiş olsun"..
