Açlık sınırı 10 bini aştı!

Mayıs ayı raporuna göre, dört kişilik bir ailenin sağlıklı ve dengeli beslenmesi için gereken harcama tutarı 10 bin 72 liraya yükseldi. Bu rakam, açlık sınırını ve sadece gıda için minimum harcamayı temsil ediyor. Aynı raporda, yoksulluk sınırının ise 34 bin 838 lira olduğu belirtildi.

Günlük Harcama Gereksinimi ve Maliyet Grupları

BİSAM'ın araştırmasına göre, günlük harcamalarda en yüksek maliyet grubu 114 lira ile süt ve süt ürünleri oldu. Et, tavuk ve balık için gereken asgari harcama tutarı ise 72 lira olarak hesaplandı. Sebze ve meyve için günlük harcama tutarı 61 lira olarak belirlendi. Ekmek içinse günde 23,4 lira harcama yapılması gerektiği vurgulandı. Katı yağ ve sıvı yağ içinse 19 liralık bir masraf yapılması gerektiği ifade edildi. Araştırmaya göre, günlük 7,31 lira yumurta ve 9,33 lira şeker, bal, reçel ve pekmez için harcama yapılması gerekiyor.

BİSAM'ın Nisan ayı raporuna göre, açlık sınırının 9 bin 814 lira, yoksulluk sınırının ise 33 bin 948 lira olduğu belirtilmişti.

Hesaplamaların Kaynakları

BİSAM, açlık ve yoksulluk sınırını belirlerken Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerini, İstanbul Halk Ekmek, zincir market fiyatlarını ve BİSAM Beslenme Kalıbı'nı temel aldığını açıkladı. BİSAM Beslenme Kalıbı ise Sağlık Bakanlığı ve Hacettepe Üniversitesi Beslenme ve Diyabetik Bölümü tarafından hazırlanan Türkiye'ye Özgü Beslenme Kalıbı'ndan yola çıkılarak oluşturuldu.

Enflasyon ve Ekonomik Durum

TÜİK, Mayıs ayında enflasyonun yıllık bazda yüzde 39,59 olduğunu açıkladı. Bununla birlikte, akademisyenlerden oluşan bağımsız Enflasyon Araştırma Grubu (ENAG), enflasyonun yüzde 109 olduğunu belirtti. Yüksek enflasyon ve ekonomik zorluklar, temel ihtiyaçların karşılanmasını güçleştirmekte ve yoksulluk sınırlarının artmasına neden oluyor.

BİSAM'ın raporu, Türkiye'deki açlık ve yoksulluk sınırlarının endişe verici bir şekilde yükseldiğini ortaya koyuyor. Dört kişilik bir ailenin temel ihtiyaçlarını karşılamak için gereken miktarın 10 bin lirayı aşması, ekonomik eşitsizliklerin ve yaşam maliyetlerinin artışının bir göstergesi olarak ele alınıyor. Bu durum, hükümet ve ilgili kurumların yoksulluğun azaltılması için daha fazla çaba sarf etmelerini gerektiriyor. Aksi takdirde, vatandaşların yaşam kalitesi ve refahı olumsuz etkilenecek.